Το «εγώ» επίμονα φωνάζει για ανέσεις,
οι θείες εντολές φαντάζουν άπιαστο βουνό.
Συχνά παρασυρόμαστε από ρηχές παρέες,
λυγίζει κάθε άμυνα μπροστά στον πειρασμό.
Εμπιστοσύνη μάς ζητάς, Θεέ, Πατέρα μας,
να μελετήσουμε το θέλημά σου,
στην Εκκλησία να γευθούμε δώρα πλούσια,
να ζήσουμε αιώνια κοντά σου.
Πνιγόμαστε στο σήμερα ξεχνώντας το σκοπό μας,
τα λόγια που μας σώζουν σβήνουν μες στο βουητό.
Μα πώς να ξεχωρίσουμε ανάμεσα στο πλήθος,
φοβόμαστε να πάρουμε το δρόμο το σωστό.
Υπομονή θέλει και θάρρος ο αγώνας μας,
να υπακούσουμε στο θέλημά σου.
Με των αγίων τις πρεσβείες δώσε, Κύριε,
να ζήσουμε αιώνια κοντά σου.