Στολίδι είν’ ο κόσμος σου
κι εμείς οι τιμημένοι,
της ομορφιάς σου μέτοχοι
για αιώνια γη πλασμένοι.
Πόσα δόξα σοι να ψάλλω
και πόσα ευχαριστώ;
Κράτα με, Θεέ, απ’ το χέρι,
δεόμενη να προχωρώ.
Απ’ των βουνών σου τις κορφές
στης θάλασσας τα βάθη,
μαζί με όλα τραγουδώ κι εγώ
της πανσοφίας σου τα θάμπη.
Αδιάλειπτη αναπνοή,
η προσευχή βαθιά μου
ανθίζει κρίνους σιωπηλά
στις πέτρες της καρδιάς μου.
Πόσα δόξα σοι να ψάλλω…
πολύ ωραίο τραγούδι!