Εκεί στο βάθος τ’ ουρανού
που γαλάζιο κύμα απλώνεται παντού,
σπίτια μικρά, ολόχαρα, λευκά,
που ξεπροβάλλουν μέσ’ απ’ τα βουνά,
στις ρεματιές σιμά.
Κύπρος, Κύπρος, είσαι τ’ όνειρό μας
και η άγια μέρα δε θ’ αργήσει,
που το τιμημένο λάβαρό μας
στα βουνά της Κύπρου επάνω θα στηθεί.
Ποθούμε την Ελλάδα μας
να την κάνουμε μεγάλη και τρανή,
να φτάνει από της Κύπρου το νησί
ως την Αυλώνα που ‘ν’ ελληνική
και ως την Πόλη πέρα ‘κεί.
Κύπρος, Κύπρος, είσαι τ’ όνειρό μας…
