Είναι μια γοργόνα που στο πέλαγος γυρνά
και κάθε καράβι που το απαντά ρωτά.
Πού είν’ ο βασιλιάς μου, ο τρανός Αλέξανδρος,
μήπως μες στην ιστορία χάθηκε κι αυτός.
Ζει ο Μεγα-Αλέξανδρος στην καρδιά,
καβάλα στ’ άλογό του θα μας έρθει ξανά.
Φωνή αιώνια, μακρινή, θ’ ακουστεί,
δώστε όλοι τα χέρια, Έλληνες αδελφοί.
Παραμύθι μοιάζει η Βεργίνα, όνειρο,
σήμερα όμως ξέρω ότι είν’ αληθινό.
Δώσε, Παναγιά μου, το πανάρχαιο κάλεσμα
ν’ αντηχήσει στην ψυχή του κάθε Έλληνα.
Ζει ο Μεγα-Αλέξανδρος στην καρδιά…
