Απ’ την πλώρη αγναντεύεις τα χιλιάδες νησιά,
ικαριώτικο σέρνεις στα γαλήνια νερά,
τους λεβέντες της Κρήτης στο τραγούδι κοιτάζεις,
της Καλύμνου τους δύτες στον αγώνα θαυμάζεις.
Την παράδοση βρίσκεις με τη φύση μαζί,
τους ανθρώπους να ζουν αρμονικά με τη γη,
τ’ ακρωτήρια της Ρόδου, τις ελιές που ‘χει η Θάσος,
την καλντέρα της Θήρας, της Σκοπέλου το δάσος.
Ο ουράνιος θόλος με γαλάζια στολή
τα λευκόχρυσα σύννεφα στολίδι φορεί,
τα μελτέμια φυσούνε, τα καράβια αρμενίζουν,
ταξιδιώτες οι γλάροι τον ιστό τριγυρίζουν!
Μήλος, Πάτμος και Πάρος, ευλογίες θεϊκές,
κατακόμβες, μνημεία, μοναστήρια, εκκλησιές,
Σύμη, Λέσβος και Τήνος, μυστική παρουσία
αρχαγγέλων, αγίων η θερμή μεσιτεία.
Απ’ της Δήλου τους θησαυρούς, τ’ αρχαία γλυπτά
παλληκάρια γεννιούνται με καρδιά, τολμηρά,
σαν στης Κάσου τον πόνο ή της Χίου τη φρίκη
τα Ψαρά και οι Σπέτσες γράφουν μ’ αίμα τη νίκη.
Της μητέρας το δάκρυ, μια γλυκιά προσμονή,
η λαχτάρα του ναύτη να σηκώσει πανί,
αφρισμένο το κύμα το γιαλό ζωγραφίζει,
με σταυρό γαλανόλευκη σημαία ανεμίζει!
