Βλέπω ένα φως εκεί ψηλά,
πώς να το κλέψω
μέσα απ’ τ’ αστέρια τα πολλά,
και πώς να διαλέξω.
Βλέπω ένα φως, μ’ ακολουθεί,
η νύχτα είναι μέρα,
μία φωνή σπάει τη σιωπή
απ’ άλλον αιθέρα.
Σε κυνηγώ, ψάχνω να σε βρω,
ό,τι πίστευα δεν είναι αληθινό,
πέλματα που αγγίζουν το κενό.
Σε κυνηγώ, θέλω να σε δω,
το σκοτάδι μου φωτίζεται κι εγώ
πριν την πύλη αλλάζω εαυτό
και μέσα τρέχω.
Στην καρδιά ανοίγει ο δρόμος
σαν σκιά που φωτίζει ο πόνος,
πιο βαθιά βαδίζουμε μαζί
κι ανεβαίνει όλη η γη.
Σαν κλωστή κρατάς τον κόσμο,
προσευχή και μυρίζει δυόσμο,
πιο ψηλά βαδίζουμε μαζί
κι ανεβαίνει όλη η γη.
Κάπως αλλάζει η ζωή
αν την προσφέρεις
σ’ όποιον δεν βρίσκει νέα αρχή,
κι εσύ όμως το ξέρεις.
Πως τα μικρά φτερά πετούν
μες στον αγέρα,
φτάνουν στα ουράνια και γυρνούν
μ’ άλλον αέρα.
Σε κυνηγώ, ψάχνω να σε βρω…
Σε κυνηγώ, θέλω να σε δω…
Στην καρδιά ανοίγει ο δρόμος…
Σαν κλωστή κρατάς τον κόσμο…
Τόσες πορείες, ο στόχος κοινός,
σαν αστραπή μες στη νύχτα σκάει
μια προσευχή, το φωνάζω εντός,
άλλος να είμαι, ν’ αλλάξω ουρανό.
