Ζητάει η ψυχή πυξίδα να βρει,
τον ουρανό έχει βάλει σκοπό.
Μια προσευχή, πιστή, ταπεινή,
δρόμο ζητά να φτάσει ψηλά,
σ’ αναζητά.
Ήλιος και βροχή, αστέρια κι ουρανός,
μου δείχνουν εσένα,
σκοτάδι, παγωνιά, κακία, συννεφιά,
τα διώχνεις μακριά.
Κοντά σου η ζωή λιακάδα τρυφερή
που αιώνια κρατάει,
στον πόνο, στα δάκρυα μού δίνεις χαρά.
Σειρήνες κενές που ανήκουν στο χτες,
η πυξίδα μου να δείχνει πιο καθαρά.
Γκρεμίζω το εγώ μ’ εσένα οδηγό,
ελεύθερη πια η ψυχή προχωρά,
σ’ αναζητά.
Ήλιος και βροχή, αστέρια κι ουρανός…
