Η εκκλησία του Χριστού

Στο βράχο, δες, ξεσπά το κύμα,
αφρίζει θολό και απειλεί,
αυτός που θέμελο τον βάλλει
φόβο δεν έχει να χαθεί.

Στεριώνει ο άλλος στ’ ακρογιάλι
κάθε του όνειρο ακριβό,
μα ό,τι στην άμμο χτίζεις σβήνει
στο πρώτο κύμα τ’ απαλό.

Εκκλησία, φάρος στέκεις
πάνω στο βράχο και καλείς,
μέλη να ‘μαστε δικά σου,
θύελλα μη μας καταπιεί.

Η εκκλησία του Χριστού μας
ελπίδα για τους ναυαγούς,
όποιος στην κιβωτό της μένει
παλεύει με όλους τους καιρούς.

Δες, στη ζωή κι αν μας χτυπούνε
φουρτούνες, μπόρες, κεραυνοί,
στης εκκλησίας του λιμάνι
στέκει ο Χριστός καταφυγή.

Εκκλησία, φάρος στέκεις…