Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά.
Πήγες εις το Μεσολόγγι
την ημέρα του Χριστού,
μέρα που άνθισαν οι λόγγοι
για το τέκνο του Θεού.
Το σπαθί σου ανασηκώνεις,
τρία πατήματα πατάς,
σαν τον πύργο μεγαλώνεις
και στο τέταρτο χτυπάς.
Με φωνή που καταπείθει
προχωρώντας ομιλείς,
σήμερα, άπιστοι, εγεννήθη,
ναι, του κόσμου ο λυτρωτής.
Ω τριακόσιοι, σηκωθείτε
και ξανάλθετε σ’ εμάς,
τα παιδιά σας θέλει ιδείτε,
πόσο μοιάζουνε με σας.
