Γιατί είναι τούτη η νύχτα μελανή
και πιότερο απ’ τις άλλες βουρκωμένη;
Τα στήθια μου πλακώσαν οι ουρανοί
κι αγγίζουν ως τη γη μαυροντυμένοι.
Μπουρίνι θα ξεσπάσει; Ποιος το ξέρει;
Μα ποιος μπορεί να πει για την αυγή,
σαν τι παρηγοριές θα να μου φέρει;
Ας έρθει κι η βροχή και το χαλάζι
κι ας σπάσουν οι ουρανοί μ’ ορμή στη γη.
Εσένα έχω πατέρα. Τι με νοιάζει;
Εσένα έχω πατέρα. Τι με νοιάζει;
