Της αμπέλου το γέννημα, το γλυκό το κρασί,
όποιος πιει στη ζωή μ’ ευφροσύνη θα ζήσει,
λάμπει η κούπα στην τράπεζα κι αστράφτει χρυσή,
τη χαρά στα παιδιά του Θεού να χαρίσει.
Ο χυμός της χαράς τον καθάριο ληνό
δεν τον έχει επάνω στη γη, στη σελήνη,
στου απείρου γαλάζιου θα βρει ουρανό
θεϊκή την καρδιά που το αίμα της δίνει.
Αδελφέ που πονάς, θα το πιεις κι από μας
το κρασί της χαράς που ποτέ δε ζαλίζει,
αν και συ στη ζωή την αλήθεια ζητάς
στο δικό μας ποτήρι που εκείνος γεμίζει.
Ας χαρούμε τη γλύκα του καλού αμπελιού,
ευλογία Θεού στην κάθε μας ώρα
κι ας προσφέρουμε όλοι καρπό σταφυλιού
τις καρδιές στους ανθρώπους σαν Τίμια Δώρα.
Ας χαρούμε τη γλύκα του καλού αμπελιού…
