Στης θάλασσας την ταραχή,
στης μοναξιάς την ώρα,
στης αγωνίας τη σιωπή,
στου ανέμου την ορμή
έλα μες στο καράβι μου,
έλα, Χριστέ μου, τώρα,
διώξε του φόβου την πνοή,
Κύριε λυτρωτή.
Στην πλώρη μου να είσαι συ
ο μόνος αρχηγός μου,
μαθήτριά σου εγώ πιστή,
να σε ακολουθώ.
Όταν θα βλέπω, Κύριε,
τη θεία τη μορφή σου,
ατρόμητη θα γίνομαι,
στη μάχη να ριχτώ.
Στο γαλανό λιμάνι σου
ξεκίνησα να φτάσω,
στην πιο ψηλή την κορυφή
θέλω να ανεβώ.
Διώξε του κόσμου τη βοή,
το φόβο, το σκοτάδι,
το κύμα δες, τον άνεμο,
Χριστέ, που μ’ απειλεί.
Στην πλώρη μου να είσαι συ…
