Στη φλόγα της ερήμου φλέβα του νερού τινάζει
από την πέτρα ο Χριστός και τους λαούς συνάζει,
κοπάδια φθάνουν τα φρυγμένα χείλη να δροσίσουν
και ξαναβρίσκουν πάλι τη ζωή του παραδείσου.
Ελάφι που ζητά πηγή χαράς να ξεδιψάσει
ορμά η ψυχή και λαχταρά να τρέξει να σε φτάσει,
γιατί το ξέρει τα ποτάμια τρέχουν από σένα
κι αρδεύουν της καρδιάς τον κήπο κρυσταλλένια.
Δροσοπηγή και στο βουνό που κρίνο τώρα ανθίζει
και του Χριστού η ευωδιά σαν αύρα πλημμυρίζει,
κάθε παιδί αντίδωρο στον άγιο του αγώνα
θα σου προσφέρει «ευχαριστώ» διαμάντινη σταγόνα.
Ελάφι που ζητά πηγή χαράς να ξεδιψάσει…
