Εσένα, Θεέ, το σύμπαν υμνεί,
για σε τα πουλιά λαλούν την αυγή,
στον άγιο σου θρόνο πετάει ταπεινά
η κάθε μας σκέψη, ο νους κι η καρδιά.
Σαν λείψει η χαρά και λύπες μας βρουν
και δάκρυα πικρά με πόνο κυλούν,
εσύ ‘σαι μονάχα για μας συντροφιά,
εσύ μας χαρίζεις ελπίδα γλυκιά.
