Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας
στουν τον τόπον, πον καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν.
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιείνης της μέρας,
πον να φέρει στον καθέναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν.
Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας
στουν τον τόπον, πον καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν.
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιείνης της μέρας,
πον να φέρει στον καθέναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν.
στίχοι: Δ. Λιπέρτης
μουσική: Δ. Λάγιος