Με καρδιά και με φλόγα θερμή,
που στα στήθη ανάβει φωτιές,
ξεκινήσαμε αυτό το πρωί
για ψηλές, χιονισμένες κορφές.
Ναι εκεί, ναι εκεί,
λάβαρο θριάμβου θα στηθεί,
στου βοριά την αντάρα,
δε θα σπάσει και δε θα σχιστεί.
Από κάτω μάς τάζουν χαρές
πώχουν λάμψη, μας λένε, τρανή,
μα οι γεμάτες με νιάτα ψυχές
δεν λυγούν στης ψευτιάς τη φωνή.
Κει ψηλά, κει ψηλά,
ύμνοι θ’ αντηχήσουν κι ωσαννά
στο μεγάλο Πατέρα
που με βλέμμα στοργής μάς κοιτά.
Μπρος παιδιά κι οδηγός στο στρατί
του αγώνα μας είν’ ο Χριστός,
νικητές σαν θα φτάσουμε εκεί
η Ελλάδα θ’ αστράψει στο φως.
Ναι εκεί…
Λαμπροτέρα ηλίου η γη,
ην σαφώς διορώμεν μακράν,
λευχειμώνων αγγέλων μονή
κοσμουμένη με θείαν χαράν.
Ναι εκεί, ναι εκεί,
θέλομεν ποτέ συναντηθή,
ω πατρίς ουρανία,
τρισευδαίμων και τρισποθητή.
