Το κύμα το βράχο λαξεύει βαθιά,
αγέρας φουρτούνα αρχινά,
τα πλοία κοιτάζω από τα Ψαρά,
που πάλι σηκώνουν πανιά.
Άγιε Νικόλα, προστάτη μας,
και συ, γλυκιά μας Παναγιά,
φέρτε γερά τα καράβια μας
στων Ψαρών το λιμάνι ξανά.
Κοιτάζω πελάγου καθάρια νερά,
μνήμες ξυπνούν ξαφνικά,
Κανάρης, Μιαούλης, πυρπολητές,
λεβέντες, γενναίοι Έλληνες.
Άγιε Νικόλα, προστάτη μας…
Άγιε Νικόλα, προστάτη μας,
και συ, γλυκιά μας Παναγιά,
πάψτε τον ήχο του άνεμου
για να ‘ρθει η γαλήνη ξανά.