Στα μονοπάτια της ζωής
περπατώ κι αναρωτιέμαι.
Μύριες φωνές με κυνηγούν,
με πλανεύουν, με φοβίζουν.
Σαστισμένους γύρω μου
βλέπω τους ανθρώπους
να ζητούνε στήριγμα
σε χαμένους δρόμους.
Κι άξαφνα θύμισες παλιές
μέσα στην ψυχή ξυπνάνε.
Για πίστη, αγάπη, λεβεντιά,
για ιδανικά μιλάνε.
Λεωνίδας, Διγενής,
μάνα Φιλοθέη,
άγιοι και μάρτυρες,
ήρωες γενναίοι.
Στα μονοπάτια της ζωής
περπατώ και τώρα ξέρω.
Μνήμες που ζούνε μέσα μου
μες στον κόσμο μας θα φέρω.
Λεωνίδας, Διγενής…
