Όταν γύρω πέφτει το σκοτάδι
η ψυχή μου ψάχνει ένα σημάδι.
Ένα σημάδι πως κοντά μας στέκεις,
πως υπάρχεις, πως μας οδηγείς,
πως θα ‘σαι πάντοτε μαζί μας,
αρχηγός, θεμέλιο της ζωής.
Μες της νύχτας τη σιγή
κάποια βήματα χτυπούν,
στέκονται στην πόρτα μου
κάθε βράδυ μού μιλούν.
Ποιος να είσαι, τι ζητάς,
άγνωστος και ταπεινός,
περιμένεις και χτυπάς,
σαν πατέρας στοργικός με βλέπεις,
είσαι συ ο άγιος Θεός.
Είναι πέρα από τη λογική μου
η δική σου παρουσία στη ζωή μου.
Συ πατέρας, αδελφός και φίλος
και οικία, ελπίδα και τροφή,
άνθος, λίθος, κεφαλή και μέλος,
άρτος της ζωής, ανατολή.
Μες της νύχτας τη σιγή…
Συ Θεός ισχυρός, ο ήλιος,
ελεήμων, λόγος, απαρχή,
άρχων της ειρήνης και νυμφίος,
μόνη αγάπη, αιώνια, αληθινή.
