Του Χριστού παλικάρια γενναία
απ’ της νιότης την πρώτη αυγή
για μια πάλη κινάμε ωραία,
όλο φλόγα και άγια ορμή.
Στις επάλξεις άναψε ο πόλεμος,
του εχθρού τα κάστρα πέφτουνε,
γιγαντώνεται η καρδιά σαν πέλαγος,
μ’ αετού φτερά ανεβαίνουμε.
Ανεβαίνουμε κορφές των αγνών ιδανικών,
δε μας σκιάζουν οι παγίδες των δειλών πειρασμών,
πάνοπλοι και σταθεροί στο στρατί της αρετής,
μες στα στήθη φτερουγάνε οι παλμοί νέας ζωής.
Μιαν Ελλάδα πανώρια, μεγάλη,
μια πατρίδα του κόσμου πνοή
θε να χτίσουμε αντάμα και πάλι,
στις επάλξεις της πίστης ορθοί.
Στις επάλξεις άναψε ο πόλεμος…
Ανεβαίνουμε κορφές των αγνών ιδανικών…