Θέλω να ψάλλω, του Θεού
το όνομα να ψάλλω,
όνομα μέγα σαν κι αυτό
και άγιο κι ευλογητό
δεν είναι, δεν είν’ άλλο.
Ας ήμουν βρύση δροσερή
στη ρεματιά ‘κεί κάτω
με το νεράκι μου το αγνό
που αντανακλά στον ουρανό
να ψάλλω τ’ όνομά του.
Ας ήμουνα μικρό πουλί,
τη νύχτα στο φεγγάρι
μες στα κλαδιά να κατοικώ
και τ’ όνομά του το γλυκό
να κελαηδώ με χάρη.
Ας ήμουν άγγελος αγνός
στον ουρανό κοντά του
με τα χρυσάργυρα φτερά
και μέρα νύχτα λυγερά
να ψάλλω τ’ όνομά του.
Μα κι αν δεν είμαι άγγελος,
στον κόσμο εδώ κάτω
νύχτα και μέρα θα λαλώ
τ’ όνομα αυτό το υψηλό
που αγαπά η καρδιά μου.
