Με της ελπίδας χρώματα
τον κόσμο ζωγραφίζω,
με περιστέρια κι αγριλιές
τη ζωγραφιά στολίζω.
Τον ουρανό κάνω χαρτί,
μολύβια τις αχτίδες
και βγάζω μέσα απ’ την ψυχή
τις παιδικές μου ελπίδες.
Είμαι παιδί που ξεκινώ
κι ανοίγω τα φτερά μου,
θέλω έναν κόσμο αληθινό
να χτίσω τα όνειρά μου.
Δώστε μου χώμα να πατώ,
πελάγη ν’ αρμενίζω
και δυο φτερά χελιδονιού
τον κόσμο να γυρίζω.
Δώστε μου αγάπη για νερό
και για ψωμί ειρήνη
κι ό,τι κακό θα συναντώ
στο δρόμο μου να σβήνει.
Είμαι παιδί που ξεκινώ…
