Τρέχω να βρω πού είν’ η ζωή που ζητώ,
σα ζυγαριά τις στιγμές μου μετρώ
κι απ’ το κενό στην αγκαλιά σου να μπω,
Θεέ μου, ζητώ το χαμένο καιρό.
Εσύ η φωτιά, ο αέρας εσύ που χτυπά,
με λόγια σιωπής και ζωής μού μιλάς.
Πνεύμα ο Θεός, στα σύνορα ρίχνεις φως,
μία ψυχή και καρδιά, ζούμε κοντά.
Ζούμε κοντά.
Νιώσε ξανά τη βροχή, το νερό που κυλάει,
τον αέρα που πάει και σε πάει πιο ψηλά
απ’ αυτό που σε σβήνει
και θέλεις να φύγει μακριά.
Άπλωσε τα χέρια σου
και κράτησε στην ψυχή που φωνάζει,
άκου τη δική σου φωνή
μες στην ουράνια γιορτή.
Εσύ η φωτιά, ο αέρας εσύ που χτυπά…
Εσύ η φωτιά, ο αέρας εσύ που χτυπά…
Ζούμε κοντά.
