Τα παιδιά της Γαλιλαίας,
ω Χριστέ, πώς σ’ αγαπούσαν
και μαζί σου περπατούσαν
στις ακρογιαλιές.
Για σε, του κόσμου βασιλιά,
για την τρανή σου την αλήθεια
και βάρκες άφησαν και δίχτυα
στην ακρογιαλιά.
Η ουρανόφωτη μορφή σου
και τα λόγια σου τα θεία
χύναν φως και αθανασία
στις αγνές καρδιές.
Για σε, του κόσμου βασιλιά…
Μπράβο σας για την κίνηση να δημοσιεύσετε στο διαδίκτυο όλο αυτόν τον πνεματικό πλούτο!!!
Μπορεί να περασαν 35 χρόνια από τότε που ζήσαμε αυτές τις ανεπανάληπτες στιγμές στον Παρνασσό αλλά μας σημάδεψαν και μας χάραξαν πορεία στη ζωή. Ο Θεός να αναπαύει τον Αριστοτέλη Κουτούγια αλλά και τον Αμβρόσιο που απογειώθηκε με τη μηχανή του για να συναντήσει πιο γρήγορα τον Ιησού απογειώνοντας και όλους εμάς με τα τραγούδια του, να ευλογεί και όσους εργάστηκαν καταθέτοντας την ψυχή τους στις ΧΜΟ!