Καθώς περπάταγες κοντά στη θάλασσα
τους βρήκες μόνους τους,
μ’ άδεια τα δίχτυα τους και την καρδιά.
Σε ακολούθησαν, τα δίχτυα άφησαν
κι αλλάξανε ζωή
μόλις δεχτήκαν κλήση θεϊκή.
Στη γη πορεύτηκαν, αγάπης κήρυκες,
στο θρόνο σου έφεραν ζωής καρπούς.
Μεγάλε μας ψαρά, ζητούμε ταπεινά
η άγια σου μορφή
να είναι λύτρωση μες στη ζωή.
Κι ήρθες εσύ, Χριστέ, ολόφωτη χαρά,
γλυκιά παρηγοριά,
Νυμφίε ποθητέ μες στην καρδιά.
Στη γη πορεύτηκαν, αγάπης κήρυκες,
στο θρόνο σου έφεραν ζωής καρπούς.
