Βγαίνω στο ξέφωτο με την αυγή
για την ωδή μου την πιο εκλεκτή,
μικρό παιδί.
Εσένα, ψάχνω, Θεέ Πατέρα,
για σένα μιλούν η νύχτα κι η μέρα,
τ’ άνθη και τα πουλιά στον αιθέρα
ψάλλουν ωσαννά.
Με παίρνουν τα κύματα στον αφρό τους,
ψιθυρίζουν οι άβυσσοι το μυστικό τους,
ωσαννά ψάλλουν στο δημιουργό τους.
Σκύβω εντός μου, ακούω ψαλμό,
ατενίζω ψηλά, υμνώ μ’ αίνο αγγελικό,
μ’ όλη την πλάση τραγουδώ
δόξα τω Θεώ.
Σκύβω εντός μου, ακούω ψαλμό…
