Είδα τους ισχυρούς
να φτιάχνουν τ’ αύριο της γης τα σκοτεινά,
είδα και τα παιδιά
να παίζουν δίχως χαρά στη γειτονιά.
Μην πεις ποτέ πως είναι αργά,
πως το σκοτάδι κρύβει τη φωτιά.
Τ’ αστέρια ποτέ δε σβήνουν
μες στην ολόλαμπρη εκκλησιά,
μήνυμα ελπίδας στέλνουν
στη φοβισμένη μας καρδιά.
Λίγο απ’ το φως πάρε κι εσύ,
κάνε την πίστη σου κερί.
Ενα μικρό κερί
σκορπίζει γύρω στεφάνια από φως,
γίνε φλόγα μικρή,
γίνε κι εσύ του Θεού συνεργός.
Μην πεις ποτέ πως είναι αργά…
Πολύ ωραίο τραγούδι και βαθιά νοήματα!!