Από τα βάθη των αιώνων ξεκινάει
με φύλλα δάφνης και με φως στεφανωμένη,
η Ελλάδα αιώνια στους επτά ουρανούς περνάει
και πλημμυρίζει φως την οικουμένη.
Γαλάζια θάλασσα, πράσινα βουνά,
καίγεται χρυσό το μεσημέρι,
πουθενά το καλοκαίρι
δεν είν’ έτσι όμορφο και φωτεινό.
Γαλάζια θάλασσα, άγια δειλινά,
λούζονται στο φως θαλασσοπούλια
και γυρνά στα ύψη η πούλια,
φάρος που οδηγεί στον ουρανό.
Γαλάζια χώρα, ο Θεός σού έχει χαρίσει
την ομορφιά, τη λεβεντιά, τη δύναμή σου,
το φως σου σκόρπισε στον κόσμο να θυμίζει
τη λάμψη του δικού του παραδείσου.
Γαλάζια θάλασσα, πράσινα βουνά…
Γαλάζια θάλασσα, άγια δειλινά…
Ελλάδα, παίρνουμε το δρόμο και κινάμε
για κει που χάραξε η μεγάλη σου ιστορία
και σου υποσχόμαστε για πάντα να φυλάμε
την πίστη μας και την ελευθερία.
Γαλάζια θάλασσα, πράσινα βουνά…
Γαλάζια θάλασσα, άγια δειλινά…
