Θυμάμαι στα παλιά χρόνια
κάποια Χριστούγεννα λευκά
με σωρό τα χιόνια
στα γύρω κλώνια,
με κάλαντα κι όνειρα γλυκά.
Χριστούγεννα λευκά πάλι
και σαν να είμαστε παιδιά
σε γιορτή μεγάλη, χαρά
πάλι ας πλημμυρίσει την καρδιά.
Τη νύχτα αυτή που τυλίγει
τη γειτονιά λευκή αγκαλιά
κι η καρδιά ανοίγει
γι’ αγάπη λίγη,
μια φάτνη να γίνει και φωλιά.
Απόψε πέφτουν τ’ αστέρια
μέσα στο σπίτι γιορτινά,
μ’ ενωμένα χέρια ξανά
όλοι ας ψάλλουμε δόξα, ωσαννά.
Τέλειο