Μέσα στου όρθρου τη γλυκιάν αυγή,
σε κάθε φωτεινό του ήλιου νεύμα,
προσμένω ανέσπερη, αιώνια ανατολή,
το πανταχού παρόν ουράνιο Πνεύμα.
Διψάμε γι’ άλλη, νέα βιοτή,
καινούργιος άνθρωπος να γεννηθεί μαζί σου,
κι αυτή η γέννηση θα είναι αρκετή
για να γευθούμε τη χαρά του παραδείσου.
Στης κολυμβήθρας το γλυκό νερό,
θ’ αναδυθεί το νέο πρόσωπό μου
και στης μετάνοιας το φωτεινό σταυρό
θα γίνει αλήθεια κάθε όνειρό μου.
Διψάμε γι’ άλλη, νέα βιοτή…
Της αναγέννησής μας η στιγμή
θα ξημερώνει μες την Εκκλησία,
της μεταμόρφωσης θα λάμπει η ζωή
που οδηγεί σε άλλη βασιλεία.
Διψάμε γι’ άλλη, νέα βιοτή…
