Δε μας ενώνει η κοινή η μοίρα,
τα σύνορα, ο θάνατος, οι ιδέες,
μόνο πατρίδα και φυλή, η γλώσσα, η ιστορία,
αλλά το Πνεύμα του Θεού, που είν’ ελευθερία.
Έλα, ουράνιε βασιλιά
και της ψυχής παρηγοριά,
το Πνεύμα της αλήθειας.
Εσύ που βρίσκεσαι παντού,
απ’ το γαλάζιο τ’ ουρανού
στις παρυφές της νύχτας.
Των αγαθών ο θησαυρός
και της ζωής ο χορηγός,
σκήνωσε στην ψυχή μας.
Φώτιζε κάθε μας στιγμή
και της κηλίδος την πληγή
σβήσ’ την απ’ την ψυχή μας.
Έλα, Παράκλητε, σ’ εμάς που σε διψάμε
και τη σκηνή σου μέσα μας για πάντα θα χωράμε,
για να δακρύζει κάποτε η άπληστη ψυχή μας
και να καρπίζει σιωπηλά το δένδρο της ζωής μας.
Έλα, ουράνιε βασιλιά…
Των αγαθών ο θησαυρός…
Καταπληκτικό τραγούδι – συγχαρητήρια για όλη την προσπάθεια!