Εμείς δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε,
εμείς τη μνήμη δε θα σβήσουμε,
εμείς ποτέ δε θα δειλιάσουμε,
θα ‘ρθει η στιγμή που θα φωνάξουμε.
Χιλιάδες, χιλιάδες νεκροί αγαπημένοι
αθροίσαν το σπόρο που η γη περιμένει,
να γράψει στον τάφο που ανθίζει εδώ,
ετούτο το χώμα είναι πατρικό.
Όχι, δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε,
τη Βόρειο Ήπειρο να σβήσουμε,
όχι, ποτέ δε θα δειλιάσουμε,
ήρθε η στιγμή που θα φωνάξουμε.
Χιλιάδες, χιλιάδες νεκροί τιμημένοι
για χάρη σου σβήσαν κι η θύμηση μένει,
να λέει πως, αλήθεια, ηπειρωτικό
Ελλάδας κομμάτι είναι πατρικό.
