Δώδεκα ευζωνάκια
τ’ αποφασίσανε
στην Πόλη για να πάνε,
Παναγιά μου,
να πολεμήσουνε.
Στο δρόμο που διαβαίναν,
στη Μαύρη θάλασσα
κακιά φουρτούνα πιάνει,
Παναγιά μου,
ξεσκίζει τα πανιά.
Δεν κλαίμε το καράβι,
δεν κλαίμε τα πανιά,
μόν’ κλαίμε τα ευζωνάκια,
Παναγιά μου,
τα δώδεκα παιδιά.
Βοήθα, Παναγιά μου,
να τα γλιτώσουμε
κι όλα σου τα καντήλια,
Παναγιά μου,
θα σ’ τα ασημώσουμε.
Βοήθα, Άη Γιώργη
και συ Πατροκοσμά,
να πάρουμε την Πόλη,
Παναγιά μου,
και την Αγιά Σοφιά.
