Ατενίζω μια πατρίδα

Ατενίζω μια πατρίδα ευλογημένη απ’ το Θεό,
προικισμένη μ’ ένα θείο παραδείσου θησαυρό,
είσαι, Ελλάδα, πλουτισμένη με ονείρων ομορφιές
απ’ τις κορφές ως τις ακρογιαλιές.

Σαν διαμάντι η θάλασσά μας, δες, πώς λάμπει την αυγή
κι ο Σταυρός ψηλά στολίζει κάθε μια βουνοκορφή,
τα κεριά σ’ ένα ξωκκλήσι άγιο φως τα δειλινά
και η ψυχή τραγούδι αρχινά.

Στρέφω τη ματιά μου στο γαλάζιο ουρανό,
ν’ αντικρίσω σε, Θεέ μου, λαχταρώ.
Έχω στην ψυχή μου τη μορφή σου ζωγραφιά,
την ορθόδοξη την πίστη στην καρδιά.
Θα σταθώ κι εγώ της πίστης μαχητής στον τόπο αυτό,
φλογερός αγωνιστής με το Χριστό.

Και τα χώματά σου, Ελλάδα, τα ζηλέψανε πολλοί,
τα ποτίσαν μ’ αίμα, δάκρυ μάρτυρες ηρωικοί,
μες στην ιστορία έλαμψαν ακλόνητες μορφές
που ντρόπιασαν σκληρούς κατακτητές.

Και οι ήρωες αυτοί που μας χαρίσαν λευτεριά
πριν τις μάχες, δες, δακρύζανε μπροστά στην Παναγιά
και θα ζουν μες στις καρδιές μας ολοζώντανοι, τρανοί
της πίστης, της πατρίδας οδηγοί.

Στρέφω τη ματιά μου στο γαλάζιο ουρανό…