Απ’ τ’ αφρισμένα κύματα
ξεπρόβαλες εσύ,
Ελλάδα, χώρα αγωνιστών,
στον κόσμο ξακουστή.
Για σε τα παλικάρια σου,
χωρίς να φοβηθούν,
ορμούν σαν τα λιοντάρια
στη μάχη και νικούν.
Θυμήσου αυτούς που έφυγαν
για ουράνια παλάτια,
χωρίς το σώμα να βραχεί
από της μάνας δάκρυα.
Πατρίδα, γη ευλογημένη,
χώρα μονάκριβη στη γη,
με αίμα ηρώων ποτισμένη
και των μαρτύρων τη σπονδή.
Κι αν χρόνοι δύσκολοι φανούν,
ποτέ μην πτοηθείς
και μην ξεχνάς τι πέρασες,
τι άλλο καρτερείς.
Να φέγγεις με την πίστη σου
τα έθνη, τους λαούς,
σαν φάρος και σαν φως Χριστού
στους δίσεκτους καιρούς.
Ελλάδα μου, ανάστησε
και πάλι τα παιδιά σου,
πατρίδες φέρε αλύτρωτες
ξανά στην αγκαλιά σου.
Πατρίδα, γη ευλογημένη…
