Καινοτόμοι

Η ζωή περνάει και χάνεται,
μες στους δρόμους η μνήμη μου πιάνεται.
Σταυροδρόμια και δρόμοι χωρίς τελειωμό,
μα εγώ την αληθεια ζητώ.

Σαν κερί θα σβηστεί η παλιά ζωή,
σαν καντήλι θ’ ανάψω την προσευχή.
Με τη χάρη σου τώρα νικώ τη φθορά
κι αναστάσιμα φτιάχνω φτερά.

Χριστέ μου, στην κάθε στιγμή
θέλω να ‘μαι ζωντανή προσευχή.
Το ξέρω πως είσαι εσύ
η αλήθεια, η οδός και η ζωή.

Καινοτόμος Χριστού το αιώνιο κρατώ,
τι σημαινει πια νέο και τι παλιό.
Αναστάσιμα λόγια ηχούν μυστικά
κι η μορφή σου το χρόνο νικά.

Μ’ αδελφούς και μ’ αγίους βαδίζω μαζί,
Εκκλησία σημαίνει ο ουρανός και η γη.
Αγγελόχτιστη σκέπη, αγιασμένες μορφές
και ουράνιες πρεσβείες κρυφές.

Χριστέ μου, στην κάθε στιγμή…