Πήρες το φόρτωμα στην πλάτη,
ξεκίνησες χαράματα.
Μπροστά στο μέτωπο πεινάμε,
σου γράφει ο γιος στα γράμματα.
Άιντε, κι αυτοί σε καρτερούνε
σαν τη φωτιά στην παγωνιά.
Άιντε, κι αυτοί σε καρτερούνε,
γυναίκα Ηπειρώτισσα.
Σου γράφει ακόμα πως κρυώνουν,
είναι τα ρούχα λιγοστά.
Σου γράφει, όμως, μη φοβάσαι,
εμείς θα πάμε όλο μπροστά.
Άιντε, κι αυτοί σε καρτερούνε…
Πήρες το φόρτωμα στην πλάτη
και πριν χαράξει η αυγή
το χιόνι δεν το λογαριάζεις,
πας για να φτάσεις στην κορφή.
Άιντε, κι αυτοί σε καρτερούνε…
Σα μάνα ποιος σε σταματάει,
σαν ελληνίδα ποιος μπορεί
τη λευτεριά να σου στερήσει
και να ‘σαι ακόμα ζωντανή.
Άιντε, κι αυτοί σε καρτερούνε…
