Το χέρι σου, παρακαλώ, Χριστέ μου, να απλώσεις
και σαν τον Πέτρο
απ’ την οδύνη των κυμάτων να με σώσεις.
Ν’ ακολουθώ σιωπηλά τα βήματά σου από κοντά
και έτσι θα ζω πώς είναι να αγιάζεις.
Ένα δάκρυ σου μοναχά ζητώ,
να κυλήσει, να κλείσει τις πολλές μου πληγές
και ν’ αρχίσω έναν αγώνα αληθινό
για ένα βήμα κοντά σου κι εγώ.
Το βλέμμα σου, παρακαλώ, Χριστέ, να μου χαρίσεις
και με το φως σου
την ψυχή και την καρδιά να πλημμυρίσεις.
Τα λόγια αυτά είναι απλά, Χριστέ, για να ακούσεις,
όμως μάθε μου πώς είναι να αγιάζεις.
Ένα δάκρυ σου μοναχά ζητώ…
