Ώρα πολέμου κι ο εχθρός πολιορκεί
τα τείχη της ψυχής μου για να τα γκρεμίσει,
να βρει στην κούραση το δόλιο μαχητή,
με τρόπαια θριάμβου πίσω να γυρίσει.
Δεν είναι πόλεμος με όπλα και σπαθιά,
ξίφη και αίμα, ιαχές, βουή κι αντάρα,
μες στης καρδιάς το μετερίζι μυστικά
χτυπά ο εχθρός, της αμαρτίας η λαχτάρα.
Στην άγια έπαλξη θα σκαρφαλώσω
να χτυπηθώ για σε σαν μαχητής
κι αν πέσω όρθιος και αν ματώσω
μάρτυρα, δούλο σου να με δεχτείς.
Είναι ένας χτύπος, μια ανάσα, μια ευχή,
είναι ένα όραμα γραμμένο στην καρδιά μου,
δικός σου πρόμαχος και πρώτος στη γραμμή
να ‘ναι η μορφή σου προσταγή, παρηγοριά μου.
Στην άγια έπαλξη θα σκαρφαλώσω…
