Για να ‘ρθει η λευτεριά

Έπεσε η Πόλη, έπεσε, πάει κι ο Κωνσταντίνος,
έρημη η Αγια-Σοφιά, χωρίς σταυρό κι εικόνα.

Μπήκαν στην Πόλη η εχθροί και κλέψαν τα παιδιά μας,
άρπαξαν τα βλαστάρια μας μέσα απ’ την αγκαλιά μας.

Κι όσοι απομείναν φύγανε ψηλά στα κορφοβούνια,
γίνανε κλέφτες, σταυραετοί, ήρωες δοξασμένοι.

Κι άλλοι στη θάλασσα βροντούν κανόνια και μπουρλότα,
να κάνουν την πατρίδα μας καθώς ήτανε πρώτα.

Κι άλλοι μες στα κρυφά σχολειά, καλόγεροι, παπάδες,
μαθαίναν στα ελληνόπουλα να μη μένουν ραγιάδες.

Άλλοι με το κοντύλι τους κι άλλοι με καριοφίλι,
όλοι μαζί βάλαν φωτιά σε τούτο το φυτίλι.

Κι άναψε μία πυρκαγιά με δάκρυ και με αίμα,
ώσπου ήρθε η λευτεριά με το εικοσιένα.